සුන්දරිය සහ තිරිසනා ගැන තවත් කතාවක්‌ නොවේ !

සුද්දාගේ නම ටාසන් නම් සුද්දීට අපිට ජේන් කියන්නට ඇහැකි. උගේ නම රෝමියෝ නම් ඈට ජුලියට් යැයි කියන්නට තිබුණා. ඒත් මේ සුද්දගේ නම අපි දන්නේ නෑ. ඒ නිසා සුද්ද ම කියමු, නමෙන් වැඩක් නෑ නොවැ.

සුද්ද හිටියේ යාල අද්දර, මේ සුද්දන් රට කරන කාලේ නිසා ඒ හැටි දියුණුවක් නෑ ඔන්න. කැලේ තමයි ලංකාව පුරාම. දියුණුව කියන්නේ කැලේ කපල මොනවා හරි කරන එක නිසා සුද්ද යාල ආවේ ඒ වැඩේට. මිනිහට යස බංගලාවක් තිබුන කැලේ අද්දරම, ලොකු වත්තක් මැද්දට වෙන්න.

ඒ කාලේ කැලේ වට කර වැටවල් බඳින සිරිතක් තිබුනේ නෑනේ. ඉතිං කැලේ වැසියොත් ගමේ වැසියොත් කලවමේ තමයි ජීවත් උනේ, ගමේ මිනිස්සු අකුලේ රිංගනවා, කැලේ සත්තු ගම් වදිනවා. කවුරුත් තමන්ගේ සීමාව දැනගෙන හිටිය නිසා කාටවත් වැඩි කරදරයක් නෑ.

ඔය අතරේ තමයි සුද්ද හදිසියේ එංගලන්තේ ගියේ. ගමේ මිනිස්සුනම් කිව්වේ පෙලවාසියක් කර ගන්ට ගියා කියලයි. ඒ ගැන නෝක්කාඩු කියන්න ගමේ කවුරුත් උන්නේ නෑ, සුද්දගේ චරිතේ හොඳයි. කොහොම හරි ඕං සුද්ද ගිහිං මාස ගානකට පස්සේ සුද්දයි සුද්දියි දෙන්නම ආවලු නැවෙන්. ගමේ සමහර ඇත්තොත් ගාලු ගියාලු මේ දෙන්නව පිළිගන්න.

කොහොමින් කොහොමින් හරි සුද්ද සුද්දිව කැන්දන් ආව කියමුකෝ බංගලාවට.

එදා රෑ...

එදා රෑ තමයි වැඩේ.

සුද්ද ඉතිං පුරුදු කාරයනේ. මූ ගොර ඇද ඇද නිදි නැවේ ආව මහන්සියටත් එක්ක. සුද්දී එහෙට පෙරළෙනවා, මෙහෙට පෙරළෙනවා, සුද්දගේ අත අරගෙන පටලවා ගන්නවා, සුද්දව කොට්ටෙ වෙනුවට තියා ගන්නවා... මොනඃ ! නිදි දෙව්දුව සුද්දී ළඟටවත් එන්නේ නෑ, එක්කෝ එයාත් සුද්ද වගේම කොහේ හරි වැටිලා නිදි.

හඳ එළියත් පායලා තියෙනවා... එළියේ එක එක රෑහි හඬවල් ඇහෙනවා... එංගලන්තේ වගේ නැතත් ඇඟ කීරිගැහෙන හීන් හුළඟක් බාගෙට ඇරිලා තියෙන ජනේලේ පොලු අතරින් එනවා. ඇඳ ළඟ තියෙන කනප්පුව උඩ ලස්සනට හදල තියෙන පළතුරු වට්ටියේ ලොකු කෝලිකුට්ටු ඇවරියක්ම හඳ එළියෙන් දිලිසෙනවා සුද්දිට පේනවා. එයා නිදි නැතිව ඇඳේ එහෙට පෙරළෙනවා, මෙහෙට පෙරළෙනවා. සමහර විට නැවේ ඇවිත් තෙහෙට්ටුව නිසා වෙන්න ඇති. ඒ අතරේ තමයි කවුරු හරි කෙනෙක් (සතෙක්?) ජනේලේ අයිනේ බරට අඩිය තිය තියා ඇවිදිනවා සුද්දිට ඇහුණේ. අපොයි, එයාව බය කරන්න ඔය සද්ද වලට බෑ.

එයා හිමීට නැගිට්ටා. හවුස් කෝට් එක දා ගත්තා, බරාඳය දිගේ ගිහිං ලොකු දොර ඇරගෙන බලාගෙන ඉන්නවා ජනේලේ පැත්ත දිහා. ඔන්න එතකොට තමයි ලොකු පර්වතයක් වගේ දෙයක් හඳ එළියේ හෙලවෙනවා එයා දැක්කේ. සුද්දි තේරුම් ගත්තා මේ නම් අලිය බව. සුද්ද අස්සයෙකුටත් වඩා ලොකු මේ වගේ සතෙක් ගැන එංගලන්තේදී කියනවා එයා අහල තිබුණා, ඒත් දැක්කේ අදයි.

අලිය ටික ටික ජනේලේ ලඟට ලං උණා. විදුලියක් වැදුන වගේ එක පාරටම දැහැනෙන් නැගිට්ට සුද්දි ඉක්මනට දොර වහල දුවගෙන ගියේ කාමරේට. අලිය ජනේලෙන් හොඬවැල ඇතුලට දානවත්, අර කනප්පුව උඩ තිබුණු ලොකු කෝලිකුට්ටු ඇවරිය ඒකෙන් පටලව ගන්නවත් ඊට පස්සේ ඒක කටට යවනවත් සුද්දි පැහැදිලිවම දැක්ක. අලිය ඒක කාල යන්න ගියත්, සුද්දිට ඉස්පාසුවක් නෑ මේ දැක්ක දේ කාට හරි කියා ගන්නකම්. දෙයියනේ අවුරුදු විසි ගානක් එංගලන්තේ ඉඳල හීනෙන්වත් හිතපු දෙයක්ද මේ ලංකාවේ හිටපු එක රෑකට දැක්කේ... තව මොන මොනවා දකින්න ලැබෙයිද ඉදිරියට...

සුද්දි පත්තු කළා ලාම්පුව, ගියා සුද්දගේ ලියන මේසේ ලඟට, ගත්ත ලියන කඩදාසියක්, ඔන්න ලියනවා අම්මට ලියුමක්...

ආදරණිය අම්මා වෙතටයි,

දෙවියන් වහන්සේගේ කරුණාවෙන් අපි ගාලු වරායෙන් ලංකාවට සැපත් උනා...

අපි එංගලන්තේ ඉන්නකොට එයා අලියා ගැන කතා කළා අම්මාට මතකද? මම අද අලියෙක් දුටුවා. ඌනම් මහා පුදුමාකාර සතෙක්. ලොකු පර්වතයක් වගේ මූ අද රෑ පැද්දි පැද්දී ආවා අපේ ජනේලේ ලඟටම. මම බලන් හිටියා.

මූ ඇවිත් උගේ අර දිගම දිග වලිගය අපේ ජනේලෙන් බංගලාව ඇතුලට දැමුවා. දමා අර කනප්පුව උඩ තිබූ රස කෝලිකුට්ටු ඇවරිය ඒ දිග වලිගෙන් ඔතා ගත්තා. අම්මා කිවුවාට විශ්වාස කරන එකක් නෑ මූ ඒ යස කෙහෙල් ඇවරිය වලිගෙන් ඔතාගෙන ඊළඟට කළ දේ. දෙයියන්ගේ නාමෙට මා විශ්වාස කරන්න, අම්මේ, එයා කියල තියෙන්නේ ඇත්තම තමා. අලියා ඇත්තටම දෙවියන් වහන්සේගේ පුදුම මැවිල්ලක් ...

හ්ම්... ලියුමනම් තව ඉවර නෑ, ඒත් කතාව ඉවරයි.