ඇලඩින් ගේ පුදුම පහන කොල්ලුපිටියේ

මේක ඇලඩින්ගේ පුදුම පහන ගැන කතාවක්. ඇලඩින් මලානේ, ඉතිං මිනිහා මළාට පස්සේ මිනිහගේ අර ලාම්පුව ගැන ආරංචියක් නැති උනා... ඒ ගොඩක් ඉස්සර!

මේ කියන්න යන්නේ අළුත් කතාව.

මේ කතාවට පාත්‍ර වර්ගයා වෙන්නේ Software Engineer කෙනෙක්, Designer කෙනෙක් සහ Manager කෙනෙක්. මේ තුන් දෙනා වැඩ කරන කන්තෝරුව තියෙන්නේ කොල්ලුපිටියේ. ඉතිං ඔතන වැඩ කරනවානම් උදේ 8:30 වෙනකොට එන්න ඕනේ, හවස 7:00 වෙනකම් වැඩ කරන්න ඕනේ. විනාඩි 5 වත් එහා මෙහා බෑ. දවල්ට කෑම පැය... කෑම පැය කියන්නේ කෑම පැය, විනාඩි 30 නෙමෙයි, හරියටම පැයක්. හ්ම්ම්... තව මොනවද... ආ දවසකට තේ දෙකක්!! දෙකක් කියන්නේ තුනක් එහෙම නෙමේ හොඳේ.

කෑම පැය කියන්නේ හරියටම පැයක් කියලා මම කලින් කිව්වනේ, ඉතිං අර කියපු උන් තුන් දෙනා එතන යාළුවො වගේ නිසා කෑමට යන්නේ එකටමයි. පැය බාගයක් යද්දී කාල ඉවර වෙලා රේල් පාර පැනලා වෙරළට යනවා. ගිහිං අර පැය ඉවර වෙනකං මුහුදේ රැළි ගනිනවා, අහසේ වලාකුළු ගනිනවා, රේල් පාරේ කෝච්චි ගනිනවා, කෝච්චියේ පෙට්ටි ගනිනවා, ... ඔහොම තමයි පැය ගෙවන්නේ.

The Three Musketeers

ඔන්න එදත් පුරුදු විදියට මුන් තුන් දෙනා මුහුද අයිනට වෙලා පුරුදු විදියට මව් බිමෙන් පස් කැට, ගල් කැට වරකට එක බැගින් මුහුදට බිලි දෙමින් ඉන්නවාලු. ඔන්න එතකොට තමයි එකෙක් අර කියපු ලාම්පුව දැක්කේ (දැන් කොයි ලාම්පුවද කියන්න එපා. ඒ තමයි ඇලඩින්ගේ ලාම්පුව). මේකේ පාසි බැඳිලා, මුහුද අයිනේ ගලක් යට තියෙනවා දැක්ක එකෙක් මේක එලියට ඇදලා ගත්තලු. ඕක ටිකක් පිරිමදිනකොට සුදු දුමක් දාගෙන ආවලු ... කවුද... පහනේ භූතයා.

භූතයා කියනවලු "හඃ හඃ හඃ ... මම තමයි පහනේ භූතයා; ඔයාලට මම වර තුනක් දෙනවා... කවුද ඉස්සෙල්ලා ඉල්ලන්නේ".

Engineer හිත හොඳ එකා. ඌ කිව්වලු "අවුලක් නෑ මචං, උඹලා ඉස්සෙල්ලා ඉල්ලපන්"; ඒත් අනිත් උන් දෙන්නා ඒකට කැමති නෑලු. ඉතිං පොර කල්පනා කරලා කරලා ඉල්ලුවලු "මට එහෙනම් මිලේනියම් සිටි එකෙන් ගෙයක් දෙන්න, සල්ලි ගැන වද වෙන්නේ නැතුව හොඳ බිරිඳක් එක්ක, ජිවිත කාලෙම සතුටෙන් ඉන්න තමයි මම කැමති. වාහනෙකුත් තිබුනොත් තවත් හොඳයි !" කියලා.

කියන පමාවෙන් ඌ එතනින් අතුරුදහන් උනාලු.

ඊළඟට Designer ගේ වාරේ. ඌත් බැඳලා නෑ. ඌ කිව්වලු "ජිවිත කාලෙම ආතල් එකේ රස්සාව කරගෙන ඉන්න පුළුවන්, වැඩ අඩු, පූල් ටේබල් එකක් තියෙන කන්තෝරුවක රස්සාවකුත් තිබුනානම් මරේ මරු. හැබැයි ඕස්ට්‍රේලියාවෙන්, ලංකාවෙනම් වැඩක් නෑ!!".

ටක් ගානකොට ඌත් එතනින් අතුරුදහන්.

අන්තිමට දැන් Manager ගේ වාරේ. භූතයා නිකං කින්ඩි හිනාවක්‌ දාල අහනවලු, "ලොක්කා, යාලුවෝ දෙන්නානම් ගියා, ඔබ තුමාට හඳට යන්නද කැමති, නැත්නම් හවායි, බැංකොක්, පැරිස්...කොහේ යන්නද කැමති".

මේ වෙනකොට පුපුර පුපුර හිටපු මැනේජරයා ගත් කටටම කියපි...

"කෑම පැය නම් කෑම පැය, කොහේ ගියත් අරුන් දෙන්නා මේ පැය ඉවර වෙනකොට කන්තෝරුවේ ඉන්න ඕනේ !!!"